Op donderdag 17 juni heb ik in het ziekenhuis de diagnose kregen dat ik ongeneeslijk ziek ben. Darmkanker met uitzaaiingen naar de lever, milt, lymfeklieren en vermoedelijk ook de longen. De kanker in mijn lever is inmiddels al zo uitgezaaid dat er geen levensreddende behandelmethodes meer mogelijk zijn. Op advies van de artsen ben ik gelijk gestart met een chemotherapie om te kijken of het nog te stabiliseren valt. Doordat de lever zo is beschadigd, is deze uitgezet en kwamen daar ook de klachten vandaan waardoor ik uiteindelijk in het ziekenhuis ben beland. Door de chemo hoop ik en de artsen dat de lever wat slinkt en ik wat minder pijn zal hebben en hierdoor nog wat langer op deze aardkloot kan verblijven. Hoe lang dat zal zijn weet niemand, daar doen ze geen uitspraken over in het ziekenhuis.
Zes jaar geleden ben ik naar de huisarts gegaan omdat ik wat licht bloedverlies had bij mijn ontlasting. Diverse onderzoekjes gehad en de eindconclusie was destijds. Ik quote: “Meneer Reining, als het niet erger wordt dan dit en u voelt zich prima dan hoeft u zich geen zorgen te maken”. Dat heb ik zes jaar lang niet gedaan totdat medio april/mei ik ineens wat klachten begon te krijgen die ik toewees aan nierstenen. Hiervoor ben ik doorgestuurd om een echo te maken van de buikstreek. De echo was op woensdagmiddag en twee uur later moest ik met spoed naar de huisarts om de uitslag te bespreken. De eerste diagnose wat een vermoedelijke darmtumor met vlekjes op de lever. Daarna een CT-scan en een sigmoïdscopie (moeilijk woord voor inwendig darmonderzoek) en de donderdag daarop helaas het slechte nieuws.
De eerste chemobehandeling heb ik gehad. Daarvoor moest ik drie dagen en twee nachten in het UMCG verblijven en mocht ik daarna naar huis. De (4 soorten) chemo krijg ik toegediend met een infuus. Drie relatief korte zakjes met ‘gif’ en de laatste zak is een 24 uurs chemo waarvan ik er twee krijg. Gedurende de chemo heb ik mij eigenlijk best prima gevoeld met wat lichte bijwerkingen maar daar kreeg ik gelijk medicatie voor. Echter bij thuiskomt heb ik ervaren wat chemo met een mens doet. De eerste twee dagen heb ik mij nog nooit zo slecht gevoeld. Gelukkig krabbelde ik de dagen hierna langzaam weer omhoog en ik schrijf dit op dag 8 na de chemo en ik voel mij relatief best goed nu. Deze behandeling onderga ik de komende 12 weken nog vijf keer.
Via deze weg wil iedereen bedanken voor de steun, de telefoontjes, de bloemen, de lieve berichtjes via de diverse kanalen en de berg kaartjes die wij hebben mogen ontvangen. Monique en ik waarderen het enorm.